در جوشن کبیر،یه عبارت هست که میگیم "یا کَریمَ الصفح"معناش خیلی جالبه:
یه وقتی یه کسی تو رو می بخشه،اما یادش نمیره که فلان خطا رو کردی و همیشه جوری نگات می کنه که تو میفهمی هنوز یادش نرفته،یه جورایی انگار سابقه ی بدت رو مدام به یادت میاره.
ولی یه وقتی یه کسی تو رو می بخشه و یک طوری فراموش می کنه انگار نه انگار که تو خطایی رو مرتکب شدی،اصلا هم به روت نمیاره.
به این نوع بخشش میگن صفح.
تفاوت هست بین عفو،صفح و غفران...
وخدای ما اینگونه است:
"یا کَریمَ الْصفح"